• تواناست ، هر که با خداست ..

• قلم اشک :

در این روزهای زیبا ..
دیگر دیدن شکوفه درخت آلبالو هم
مرا به وجد و نشاط نمی آورد ..

اشکهایم بی اراده بر روی کاغذ می چکد
و از آنچه دیو جهل و حسد بر سرم آورده
و از غول غمی که سایه بر زندگی ام انداخته 
و از آینده و از بی مهری آدم ها
و از هر آنچه دلگیر و دلواپسم
می نویسد ....

کاش اینجا بودی تا بخوانی ..
تا بدانی چه بر من رفته و  می رود..
و من معجزه وار چون کوهی سخت و  صبور تاب می آورم
تا شاید  "حضرت عشق " در پایان قصه ی پر غصه ی زندگی ام
یک کلمه بگوید " احسنت بنده من "

آری ! اشکهایم قلم به دست گرفته  و  حرف های دلم را می نگارد
تا زمان بگذرد  و  دلم  از " نور عشق و  امید " به پروردگار  باز هم مثل همیشه آرام گیرد ...


با اینکه از نقش و نقاب و بازی گری بدم می آید .. اما با اینجال گاهی حس می کنم بازیگر نقش اول یک فیلمم که باید با " غول های بسیاری " بجنگم ... بجنگم تا اینکه آخر نمایش ، تماشاچی با پیروز شدنم  در این نبرد سخت " مدال قهرمانی" را به جای برچسب "  قربانی " بر تاریخ زندگی ام بنگارد ...کاش واقعا بشود روزی داستان زندگی ام را  تماما برایت بگویم تا بر من به راستی ، ببالی و  بگویی آری :

 • توانا بود هر که با خدا بود  ..

{jcomments off}