• سایه بان سخن ...


گاهی کلمات کسل و افسرده ی اندیشه ام

حال به صحنه ی هستی آمدن را ندارند ...

اما همین که دمی بر سایه بان سخن و سروده ها ی ناب تو


درنگ می کنم نیرویی می یابم که حاضرم


 پا به پای تو در این صحرای سوزان تا ابدیت راه بپیمایم ...

تو چه خوب و عزیزی ای دوست ...

امکان ارسال کامنت براي اين مطلب وجود ندارد ...{mxc::closed}