● شعر کوتاه :

نه نشد ...
با دل و دیده ای پر مهر بنگر! ...
کمی عاشق تر ...

ببين !
زندگي چون لبخند دوست زيباست ...



● کوتاه نوشت ...

خوبی مرکبی است که صاحب خود را عاقبت به خانه خوشبختی می رساند

و بدی مرکبی است که انسان را به سوی مکافات خانه و بدبختی می برد ...

پس اگر خوبی کنیم به خود کردیم و اگر بدی ......



● حرف های خودمانی :

نمی دانم خدا را برای طلوع و تولد دوستان ماه و مهربان و بی نظیر م چگونه سپاس گویم ...

ایام بسیار سختی را می گذراندم شاید چون یادم رفته بود که 

 فقط خداست که قادر به سود و دفع زیان و مشکلات و..ماست

اما آن یار یگانه عزیزانی را سر راهم قرار داد که به لطف او  

با حرف و پندشان  پلی زدند به جهانی از امید و آرامش ...

خدایا هیچ کلمه ای قادر به بیان سپاسم از تو و دوستان مهربانت نیست ...

● تو مهــربان ترینی ...

● اگر چشمان خیـسم هر شـب به آسمان است ...
اگربا امید به تو، کوله بارغم دیروز و فردا را
پیش پایت ، بر زمین می نهم ...

● اگر در این هنگامه هجوم مصائب زندگی
که در عین اینکه معترفم محصول ناشکری من است
 خیالم آسوده است ...

● اگر چون قایقی شکسته تسلیم رودم
و آرام ، اما به ناچار به سوی آبشار روانم ...

از این روست که یقین دارم تو قادرترین و مهربانترینی
و اطمینان دارم مرا می بخشی و دستم را می گیری ...

● اگر غیر این بشود بر" مهر و معرفتم " شک می کنم ...

ای دوست ...

 اگه تو باشی که هستی
من از غم توبه می کنم ...

جای خالی خوشبختی رو
با تو ای دوست* پر می کنم...

 اگه تو باشی که هستی
از هر چه رنج رها میشم
گرد تو می گردم و گرانبها میشم ...

اگه تو باشی که هستی
مشکلی نیست ..همه ی سختی ها رو
فراموش می کنم

اگه بد کردن به من ، خیالی نیست
به خاطر تو با خوبی تلافی می کنم ...

 اگه تو باشی که هستی
با بارون هم  قهر می کنم
جام چشمم رو با نور ، از نگاه تو پر می کنم

اگه تو باشی ...



* بدیهی است منظور از دوست ، حضرت حق است ...